-
1 miara
miara f (-y; G -) Maß n; (przyrząd) Bandmaß n, Zentimetermaß n; (przymiarka) Anprobe f; (kryterium) Maßstab m;miara długości Längenmaß n;miara pojemności Hohlmaß n;bez miary maßlos;ponad miarę übermäßig;szyty na miarę maßgeschneidert;w miarę możliwości nach Möglichkeit, soweit möglich;w pewnej mierze gewissermaßen;w dużej mierze in hohem Maße;żadną miarą auf keinen Fall;wielkiej miary fig von Format -
2 miara
brać czyjąś miarę bei jdm Maß nehmenzachować miarę w czymś bei etw Maß halten, bei etw ein vernünftiges Maß wahrennie znać miary w czymś in etw +dat weder Maß noch Ziel kennen ( fig), in etw +dat maßlos seinbez miary maßlosw dużej mierze in hohem Maßeponad miarę über alle Maßen, übermäßigze wszech miar in jeder Hinsichtżadną miarą unter keinen Umständen, keinesfallsw miarę jak... in dem Maße, wie...mierzyć kogoś jakąś miarą an jdn einen Maßstab anlegen -
3 miara
См. также в других словарях:
bez granic — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. {{/stl 8}}{{stl 7}} bezkresny, nieskończony, ogromny; niezmierzony, niedający się ogarnąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pustynia bez granic. Blokowisko bez granic. życzliwość, nienawiść bez granic. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bez — I m IV, D. bzu, Ms. bzie; lm M. bzy «Syringa vulgaris, krzew z rodziny oliwkowatych, o przyjemnie pachnących kwiatach zebranych w duże luźne wiechy, mający wiele odmian; hodowany w parkach i ogrodach jako roślina ozdobna; botaniczna nazwa: lilak; … Słownik języka polskiego
bez mała — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} występuje przy określeniach liczby lub miary czegoś; wskazuje, że dana wielkość nie została przekroczona; mniej niż, prawie, blisko II : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był w szpitalu bez mała rok. Wypił bez mała… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miara — ż IV, CMs. mierze; lm D. miar 1. «wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju» Miary handlowe. Miara długości, objętości, powierzchni, ciężaru. Miary czasu. Układ, system miar. Wzorzec miary … Słownik języka polskiego
studnia — ż I, DCMs. studniani; lm D. studniani a. studzien 1. «otwór wykopany lub wywiercony w ziemi i obudowany, z odpowiednim urządzeniem do wydobywania wody» Głęboka, ocembrowana studnia. Studnia głębinowa. Studnia z żurawiem, z kołowrotem. Kopać,… … Słownik języka polskiego
upojenie — Do upojenia «bez miary, zapamiętale, do przesytu»: Widziałem cię wczoraj, jak ćwierkałeś w bramie z Bohdanem. Możesz z nim ćwierkać do upojenia, twoja rzecz, ale do mnie nie przyłaź. A. Minkowski, Szaleństwo. Nocami czytałem do upojenia, za dnia… … Słownik frazeologiczny
upojenie — n I 1. rzecz. od upoić. 2. lm D. upojenieeń «stan zachwytu, odurzenia, rozmarzenia» Żyć w upojeniu. ∆ pot. Do upojenia «bez miary, zapamiętale, do przesytu» ∆ med. Upojenie alkoholowe «stan znacznego zaburzenia świadomości, połączony często z… … Słownik języka polskiego
do upojenia — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} do przesytu, do oporu; bez miary : {{/stl 7}}{{stl 10}}Do upojenia słuchać muzyki, wpatrywać się w kogoś. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… … Słownik języka polskiego
granica — 1. Bez granic a) «niedający się ogarnąć, niemający miary; bezgraniczny, nieskończony, ogromny, wielki»: Słowa gniewnego nie rzekł. Ani w spojrzeniu jego nie było gniewu, tylko gorycz zawodu i zdumienie bez granic. T. Parnicki, Orły. b)… … Słownik frazeologiczny